“Ik wist niet dat ik de EH nodig zou hebben voor mijn studiekeuze, maar dat was wel zo.”

José merkte dat ze vast was komen te zitten in een schoolsysteem van werken voor cijfer na cijfer. Ze wilde een jaar nemen voor haar zelf om stil te staan bij wat echt belangrijk is en besloot het EH-Basisjaar te gaan doen.

“Ik wilde niet alleen maar bezigzijn met het volgende cijfer en het volgende en het volgende. De EH is een compleet plaatje; je bent bezig met de Bijbel en met wie God is en daarnaast ben je veel bezig met persoonlijke ontwikkeling, studiekeuze en studievaardigheden. Dat was voor mij heel belangrijk. Aan de ene kant wilde ik veel leren over het geloof, maar aan de andere kant wilde ik ook leren hoe ik het best kon studeren. Ik wilde leren om er met een andere houding in te staan. Het leren ging nu ten koste van mezelf, omdat ik mijn prioriteiten en doelen niet duidelijk had.

Ik kwam van een openbare middelbare school, dus de EH was wel een beetje een cultuurshock. Vooral omdat veel EH-studenten wel altijd naar christelijke scholen zijn gegaan. In het begin voelde ik me dus wel een beetje een outcast. Maar al snel kwam ik ook andere studenten tegen met een zelfde achtergrond als ik. En het lukte ook vrij gauw om me open te stellen voor alles wat anders was.

Ik merkte dat ik met heel veel enthousiasme op de EH zat en ik was heel leergierig. Ik merkte ook dat er best wel veel mensen op school zaten die niet op dezelfde manier gemotiveerd waren als ik. Ik had wel echt een hele fijne tutor, zij heeft het EH-jaar echt gemaakt voor me. Ze was ontzettend open en ik kon echt alles met haar delen. Met haar heb ik dus ook gedeeld dat ik me af en toe een beetje voelde als een outcast, maar zij draaide het dan zo om dat ik dacht: oh, ik ben eigenlijk helemaal niet raar en het is heel goed dat ik hiermee bezig ben. Zij voegde voor mij echt iets toe aan de EH-sfeer van gezien worden, gezelligheid en groeien. Naderhand besef ik dat de EH me veel inzichten heeft gebracht over hoe mensen in het leven staan. Achteraf is het dus ook wel goed geweest dat er veel mensen anders waren dan ik. Dat heeft me ook open-minded gemaakt. Ik vind het heel fijn dat ik nu breed georiënteerd ben op verschillende soorten mensen met verschillende achtergronden.

Voordat ik naar de EH ging, dacht ik al te weten wat ik wilde studeren. Ik dacht dat ik Pedagogische Wetenschappen of de Academische Pabo wilde doen en mijn argumentatie was daarbij: nou, ik vind kinderen wel leuk en ik weet ook niet wat ik anders zou moeten doen. Op de EH zijn we heel erg bezig geweest met wie je bent, wat je talenten en valkuilen zijn en je interesses. Heel veel studies leken me leuk, maar ik had eigenlijk nog niet stil gestaan bij welke baan ik dan zou willen. Op de EH deed ik dat wel en toen kwam ik bij Psychologie uit en dat verraste me. Ik wist niet dat ik de EH nodig zou hebben voor mijn studiekeuze, maar dat was wel zo. Ik dacht dat ik heel veel zou leren over de Bijbel en het geloof, en dat is ook wel zo, maar als ik nu kijk naar de dingen die ik heb geleerd en waar ik nog het meeste gebruik van maak, dan zijn het de dingen die gezegd zijn in tutorgesprekken en dat ik heb geleerd te reflecteren en presenteren op de EH.

Ik zou de EH aanraden aan mensen die het als een soort tussenfase willen gebruiken tussen de middelbare school en hun vervolgopleiding, omdat er zo’n goede balans is tussen persoonlijke ontwikkeling, het leren van studievaardigheden en het serieus en diepgaand bezig zijn met het geloof.”