Biografie Gábor Locht
In het 34e Basisjaar (2010) gaf ik mijn eerste lessen ‘cultuurgeschiedenis’ op de EH, maar dat was zeker niet de eerste keer dat ik op de EH kwam. In 1993-1994 volgde ik zelf het Basisjaar – een jaar dat voor mij heel bepalend is geweest. Niet alleen leerde ik in dat jaar vrienden kennen die nog steeds mijn beste vrienden zijn, ook leerde ik dat je christen kunt zijn én kunt nadenken; dat geloof en wetenschap elkaar niet uitsluiten. Daarnaast leerde ik tijdens dat jaar de breedte van christelijk Nederland kennen: van Gereformeerde Gemeente tot Pinkstergemeente, bijna elke christelijke denominatie werd wel vertegenwoordigd door een van de studenten. Wat leverde dat veel discussiestof op! Maar ook: wat was het mooi om te ervaren dat je met christenen uit heel verschillende geloofstradities schouder aan schouder kunt staan in het dienen van God en samen kunt zoeken naar Gods bedoeling in Zijn Woord!
De EH heeft zodoende altijd een plek in mijn hart gehouden toen ik na het EH-Basisjaar Geschiedenis ging studeren in Leiden; toen ik een aantal theologische vakken ging volgen tijdens een uitwisselingsprogramma aan Cornell University (VS); toen ik als geschiedenisleraar voor de klas kwam te staan op het Andreascollege in Katwijk en later op De Goudse Waarden in Gouda – de EH bleef altijd wel ergens op de achtergrond van mijn leven aanwezig. Toen ik in 2010 door Els van Dijk (mijn mentor tijdens het Basisjaar) gevraagd werd of ik een aantal lessen cultuurgeschiedenis op de EH zou willen geven, heb ik dan ook niet lang geaarzeld.
Het basisjaarprogramma bleek in de loop van de tijd wat veranderd te zijn (wat meer gericht op persoonlijke vorming, iets minder op creationisme), maar de sfeer onder studenten en de gezamenlijke gerichtheid op het dienen van God bleken onveranderd. Ik voelde mij dan ook al snel weer helemaal thuis op de EH.
Ondertussen was ik begonnen aan een deeltijd Master Theologie aan de Protestants Theologische Universiteit (PThU) – een studie die ik in 2012 heb afgerond.
In 2012 mocht ik ook als tutor op de EH aan de slag en werd mijn lestaak iets uitgebreid. Er kwamen onder andere lessen bij op het gebied van de Bijbel en lessen Argumentatie en Debat. En hoewel ik altijd met heel veel plezier geschiedenislessen op een middelbare school heb gegeven, bleek de combinatie van twee werkgevers veel werkdruk te geven. Ik was dan ook blij toen ik in 2016 helemaal naar de EH kon overstappen, eerst als tutor en docent en sinds de zomer van 2022 als docent en onderwijscoördinator.
Het omgaan met jongeren heeft mij altijd al getrokken – vandaar de keuze voor het onderwijs – maar het mogen meedenken bij heel persoonlijke vragen van EH-studenten heb ik in dit werk vanaf het begin als heel bijzonder ervaren. ‘Wie ben ik, dat je deze dingen met mij deelt?’, dacht (en denk) ik vaak bij wat studenten in tutorgesprekken vertellen of in Persoonlijke Dossiers schrijven. Hun vragen en struggles zijn daarbij soms zo groot, dat ik mezelf als begeleider vaak maar heel klein voel. Ik denk niet dat ik dit werk zou kunnen en zou durven doen, als ik niet zou geloven dat God er bij is en Zijn hulp wil geven.
Terugkijkend op mijn weg naar de EH, ben ik verwonderd over hoe eerdere ervaringen in mijn leven nu van pas komen bij het begeleiden van studenten. Ik denk dan aan het leren lesgeven; een coachingsopleiding die ik bij mijn vorige werkgever mocht volgen; ervaring als vertrouwenspersoon bij jongerenkampen; de twijfels die ik zelf rond geloof in God heb ervaren tijdens mijn studie, waardoor ik studenten in hun vragen begrijp, en het overlijden van een vriendin. Ik zie daar iets van Gods zorg in.
Het is prachtig om jonge mensen te zien opbloeien wanneer zij ontdekken waar hun talenten liggen, wanneer zij kwetsbaar durven zijn en lief en leed met leeftijdgenoten durven delen. Het meest onder de indruk ben ik daarbij steeds weer van wat God in levens van mensen doet. Het maakt je stil wanneer je van dichtbij mag meemaken dat jonge mensen de goedheid van God ontdekken en onder de indruk raken van Zijn genade. Daarnaast geniet ik ook erg van het plezier maken met studenten. De combinatie van een goed gesprek en een potje voetbal is erg leuk. Er wordt heel veel lol gemaakt op de EH en heel wat afgelachen! Het mogen werken met EH-studenten ervaar ik dan ook als een groot voorrecht.
