Oud-bestuurslid Henk Medema

“Een ruime vijfenveertig jaar geleden, en wij stonden na afloop van een zondagmorgen-bijeenkomst in een genoegelijk gesprek gewikkeld met een paar vrienden. De conversatie kwam al vrij spoedig op… ja, wat was dat nu eigenlijk voor iets? ‘Het’ bestond nog niet, begrepen wij, maar het zou binnenkort wél gaan bestaan. Hoezo? En wat? En wie zou daarover gaan beslissen? Waar en wanneer? Een van de gesprekspartners was mijn goede vriend Willem Ouweneel, en het zou gaan over iets waarvan ik nog niet gehoord had: ‘de Evangelische Hogeschool’. Waarvan ik bijna niks wist – behalve dat Koos van Delden bij de plannen ervoor betrokken was. Maar heel spoedig zou ik er meer over horen, zo kon ik opmaken uit onze gedachtenwisseling. Wat ik nog helemaal niet wist: wat dat was, wat het kon gaan worden, en op welke manier ik er zelf óók bij betrokken zou gaan raken. Dat van onze toen nog heel kleine kinderen een aantal, ouder en volwassener geworden, daarin ook een aandeel zouden hebben, en dat ik er zelf een speciaal voorrecht in zou krijgen in als participant – dat  ging allemaal gebeuren, en spoediger dan ik me toen realiseerde. De Evangelische Hogeschool stond eraan te komen, en het was niet niks.

“We raakten méér dan alleen maar in gesprek met elkaar.”

Hoezo: niet niks? Wát was er dan wát eigenlijk? ‘Het’ waren mensen, heel betrokken christenen, en na enige tijd gingen we samen de deuren in en de deuren uit, en we raakten méér dan alleen maar in gesprek met elkaar. We hebben met tal van andere veel gedeeld. En ook mensen leren kennen, én onze HEER beter leren kennen dan voorheen!”