Goede moed

Openingstoespraak EH-Basisjaar 2022-2023 door Anne van Olst

Heb Ik het u niet geboden? Wees sterk en moedig, schrik niet en wees niet ontsteld, want de HEERE, uw God, is met u, overal waar u heen gaat’.

Jozua 1:9 (HSV)

We zijn deze week gestart met een nieuwe groep studenten aan het 46^ste EH-Basisjaar. Sommigen gingen met goede moed de drempel over om nieuwe ervaringen op te doen. Velen gingen de drempel eerder schuchter over. Wat staat er te gebeuren, wie ga ik allemaal ontmoeten? Kennismaken met zo veel nieuwe mensen vraagt veel. Nieuwe groepsprocessen zijn spannend. Daarvoor openstaan vraagt moed.

En dat is nog maar het begin. Want in het Basisjaar ga je jezelf tegenkomen, reflecteer je op wie je bent, leer je jezelf kennen, reflecteer je op het geloof en leven. Leren is ook gevormd worden, dat doe je zelf en dat gebeurt met je. Je kunt bij de ingang van de EH wel wat moed gebruiken. ‘Durf stil te staan om verder te komen’, staat op een van de posters die in het EH-gebouw hangen. Er is moed voor nodig om niet zo snel mogelijk een vervolgopleiding te beginnen en af te ronden, maar om de tijd te nemen om te investeren in een goed fundament voor je leven.

Het is goed om bemoedigd te worden. Misschien word jij ook wel eens bemoedigd: ‘Het valt wel mee, het komt wel goed’, of: ‘je kunt het!’. Is dat een goede bemoediging? Jazeker. Maar ik wil jullie wijzen op iets veel mooiers! Een bemoediging van Boven, van God. God zegt niet: ‘Het valt wel mee’, al zal het vast ook wel meevallen. Hij zegt ook niet: ‘Je kunt het!’. Maar Hij zegt: ‘Ik ben er bij. Als je op Mij vertrouwt, in Mij gelooft, dan kun je met goede moed verder. Echt!

Jozua had zeker bemoediging nodig. Hij staat in Jozua 1 aan het begin van een immense opdracht. Hij draaide al wel een tijdje mee in de schaduw van Mozes, was al bij de leiding van het volk Israël betrokken, maar nu moet hij zelf naar voren treden, uit de schaduw. Mozes is gestorven en Jozua is zijn opvolger. Dat is nogal wat. Aan het einde van Deuteronomium staat dat er na Mozes niemand meer geweest is die God kende van aangezicht tot aangezicht (Deut. 34:10). Nu moet Jozua naar voren stappen om het volk het beloofde land in te gaan leiden. Hij moet verantwoordelijkheid nemen. Hij kan niet meer doorverwijzen naar Mozes als het lastig wordt. Jozua moet het nu zelf gaan doen.

De taak is niet klein. Hij moet de Jordaan oversteken (Jozua 1:2) en dat is met de vrouwen, de kinderen en het vee al een hele uitdaging. En dan kun je ook niet meer terug! Herken je dat gevoel? Dan is het echt begonnen. Dan moet het gaan gebeuren. Het kan zo fijn zijn om ergens een achterdeurtje te zien: als het niet meer lukt, kan ik altijd nog stoppen. Maar de Jordaan zal zich weer sluiten en dan moet het echt gaan gebeuren. Jozua ontvangt van God een geweldige belofte. Elke plek waar hij zijn voet zal zetten heeft God aan hem gegeven (Jozua 1:3), maar je moet die stap wel zetten. Het land heet dan wel mooi het ‘beloofde land’ maar het moet toch ingenomen worden en de Hethieten (Jozua 1:4) zitten niet op de Israëlieten te wachten. De herhaalde bemoediging die God geeft, laat zien hoe hard Jozua die nodig heeft. Jozua is niet iemand die zegt: ‘Dat doe ik wel even.’

Hoe is dat bij jou? Heb jij ook bemoediging nodig? Die heb je zeker nodig. Ook als je op dit moment geen drempels ziet of tegenslagen ondervindt. Je hebt bemoediging nodig.

Elke christen heeft bemoediging nodig, want het vraagt moed om christen te zijn. Dat is altijd al zo geweest, maar zeker ook in onze tijd. Je moet als christen vaak tegen de stroom in om koers te houden op Gods Koninkrijk. Jezus volgen gaat gepaard met kruis dragen. Christen zijn is geen picknick in het park, integendeel.

De Evangelische Hogeschool is een heerlijke plaats. Het wonderlijke van de EH is dat het tegelijk een oase kan zijn waar je rust vindt en een plaats waar je stevig door elkaar geschud wordt met vragen als: ‘Waar zit je hart?’. Rust en uitdaging gaan hand in hand. Er is zeker moed nodig om aan dit jaar te beginnen. Veel studenten zijn hard bezig met de vraag wat God met hun leven wil. En die vraag moet beantwoord worden in dit EH-Basisjaar!

God zegt niet: ‘Het valt wel mee’, en al zeker niet: ‘Je kunt het’. Hij zegt niet tegen Jozua: ‘Je hebt nu aardig de kunst kunnen afkijken. Je bent inmiddels een goed strateeg en je kunt je mannetje staan.’ Hij zegt: ‘Ik ben er.’ Dat is ook Zijn Naam: ‘Ik ben Die Ik ben’, ‘Ik zal er zijn’. Daarom kan Jozua straks de Jordaan oversteken en de strijd aangaan. De opdracht is menselijk gezien veel te groot, maar hoe veel tegenkrachten hij ook zal ervaren, hij heeft de wind van Gods belofte in de rug. Elke plaats waar hij zijn voet zal zetten, zo belooft God, is al aan hem gegeven. Ja, het is vijandelijk gebied en zonder slag of stoot zal het niet gaan, maar is het van Mij, zegt God, en Ik heb het je gegeven. Jozua staat er nog helemaal voor, maar voor God is het al gedaan. Niemand zal tegenover jou kunnen standhouden, Jozua (Jozua 1:5).

Wees sterk en moedig (Jozua 1:6)! Dat is zelfs een opdracht. Ga in geloof, niet in ongeloof. Het is zo begrijpelijk dat je tegen dingen opziet, maar het is ook goed om jezelf af te vragen of je wel op God vertrouwt. Zei de Heere Jezus niet tegen zijn discipelen: ‘Waarom bent u angstig, kleingelovigen?’ (Mattheüs 8:26). Leef bij de belofte van God, en niet bij alles wat er zou kunnen misgaan. Leg alles wat je bezighoudt in gebed voor God neer, ook de alledaagse dingen, en ga in geloof. Zonder geloof kom je niet in beweging. Stel dat Jozua de Jordaan niet was overgegaan en zich niet zou hebben laten bemoedigen door Gods beloften, dan waren de muren van Jericho niet gevallen. Zonder in geloof te gaan, zul je Gods machtige daden niet zien. Wees sterk en moedig, niet omdat jij zo sterk bent, maar omdat God belooft erbij te zijn. Dát maakt het verschil.

‘Heb Ik het u niet geboden?’, zegt God tegen Jozua (Jozua 1:9). Denk aan Wie het tegen je zegt. De almachtige, eeuwige God. Die God Die alle dingen in Zijn hand heeft. Hij is vol van genade. Hij is de Vader van onze Heere Jezus Christus. Denk aan Zijn trouw en goedheid!

Hoe dan?! Je kunt je voorstellen dat Jozua gedacht heeft: mooi, zo’n belofte, maar hoe dan? Wat moet ik dan doen? God wijst Jozua de weg. Hij moet niet een groot strateeg zijn die met militaire plannen Jericho op de knieën krijgt, maar hij moet een liefhebber zijn van Gods Woord, van Gods wil, van Zijn geboden. De goede leider van Gods volk leeft in diepe afhankelijkheid van God. En straks gehoorzaamt Jozua als God hem zegt dat Jericho zal vallen door het lopen van rondjes om de stad en door te juichen in geloof nog voordat er een barst in de muren zit. Niet Jozua’s slimme plannen, maar het gehoorzamen van God geeft de overwinning.

Het is de bedoeling dat studenten veel leren op de EH. Dat is ook echt één van onze doelen: vormen en toerusten, zodat jongeren na dit jaar klaar zijn voor het vervolg. Maar bij die vorming hoort ook dat je als student diep afhankelijk bent. Het doel is niet dat je het geloof onder de knie krijgt, maar dat je weet bij Wie je het zoeken kunt en je ook weet in Wie je gelooft (zie 2 Timotheüs 1:12).

Je mag gaan in vertrouwen. Elk plekje waar je je voet zet, is jou gegeven. Wist je dat dit ook vandaag nog geldt? Wij hoeven geen land in te nemen zoals Jozua. Maar de Heere Jezus heeft wel gezegd: ‘Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven’ (Mattheüs 5:5). Elke plekje is al gegeven aan wie gelooft. Je leeft op aarde als vreemdeling en volgeling. Het lijkt alsof geen enkel plekje voor jou is. Maar wie gelooft zal de aarde beërven. Leef bij het Woord van God, leef bij Zijn belofte, en je hebt alle reden om met goede moed in het leven te staan.