“Opeens werd ik overvallen door heftige geloofstwijfel”

Toen ik een jaar of 18 was, gebeurden er twee totaal verschillende dingen in mijn leven die achteraf gezien belangrijk zijn geweest voor het werken op de EH.
Ik volgde in die tijd een opleiding journalistiek, gekozen omdat ik wel hield van vragen stellen en omdat niemand anders die ik kende deze studie deed. (Een motivatie waar we studenten op de EH niet mee weg laten komen.) Ik was bepaald geen voorbeeldige student. Mijn middelbare schooltijd had ik op mijn sloffen en met de nodige onverschilligheid afgerond. En zo was ik ook verder gegaan. Hoger Onderwijs bleek echter toch iets anders te zijn en het was dan ook niet verbazingwekkend dat de directeur in januari liet weten dat ik uit moest gaan kijken naar een nieuwe studie, omdat ik het jaar waarschijnlijk niet zou halen. Deze confronterende boodschap bracht allerlei gedachten en gevoelens teweeg, maar zorgde er uiteindelijk voor dat ik in beweging kwam en zowaar het jaar en de jaren erna goed doorkwam.
Het tweede dat gebeurde, was dat ik in een geloofscrisis terecht kwam. Opgegroeid in een gezin waarin God centraal stond, werd ik opeens zonder directe aanleiding overvallen door heftige geloofstwijfel: en wat als God níet bestaat..? Een paar eenzame maanden volgden, waarin ik met niemand iets hierover durfde te delen. Hoe goed en weldadig was het toen ik een vrouw ontmoette die luisterde naar mijn worstelingen, vragen stelde en richting wist te geven.
Uit eigen ervaring weet ik dan ook hoe belangrijk het is dat er in deze fase van je leven mensen zijn die je zien, je serieus nemen, meedenken en je ook een spiegel durven voorhouden.

Dat is wat we willen doen op de EH en daarom werk ik al heel wat jaren met veel enthousiasme op deze plek. In eerste instantie voor een paar weken per jaar als docent van het keuzevak pedagogiek (met een beter beargumenteerde keuze heb ik ook nog een studie pedagogische wetenschappen afgerond). Daarna ben ik onder meer decaan en tutor geweest en nog steeds geef ik graag colleges op het snijvlak van persoonlijke ontwikkeling en geloof. Als hoofdtaak ben ik samen met Gábor Locht onderwijscoördinator van het Basisjaar, waarbij we ons bezighouden met de inhoud van het onderwijs en met de organisatie daarvan. Dit doen we natuurlijk niet alleen, maar in samenspraak met bevlogen collega’s. Daarbij proberen we steeds aan te sluiten bij jongeren in deze snel veranderende tijd. Het is telkens een voorrecht om een jaar lang op te trekken met studenten, te zien dat zij God en zichzelf beter leren kennen en mee te maken dat ze van daaruit bewuste keuzes durven te maken op alle terreinen van het leven.

Marianne Tucker