"We hoopten op 45 en kregen 90 studenten!"

Kun je 15 keer enthousiast een nieuw Traject meemaken? Absoluut! Niets mooiers dan met een flinke dosis exitement en nieuwsgierigheid ’s morgens in het donker naar de EH afreizen om samen met een nieuwe groep studenten op startweek te gaan.

Men zegt wel eens: je eerste verliefdheid vergeet je nooit. Zo voelt voor mij ook het allereerste Traject. De verrukkelijke hectiek die laatste dagen voor de startweek: we hoopten op 45 en kregen 90 studenten! Dagelijks onderling overleg, extra tutoren zoeken, slaapplekken regelen op de startweeklocatie, roosters aanpassen – ik heb ervan gesmuld. Dat hele eerste jaar was pionieren en samen met studenten ontdekken wat nodig was, wat hielp, wat niet zo handig was. En in dat alles God aan het werk zien. Met mijn neus er boven op staan als er hoop groeit, keuzes aangedurfd worden, perspectief gevonden wordt. Ik onderga persoonlijk steeds weer het wonder dat God zin toekent aan mijn bestaan en dat is wat ik iedereen van harte gun. Als vijf maanden met iemand meelopen daar aan bijdraagt, ben ik graag van de partij.

Elk nieuw Traject begint in het donker van een februariochtend met als vergezicht een (soms snikhete) slotdag in juli, vol licht. De metafoor zal je niet ontgaan. Je begrijpt, dat maak ik met vreugde nog vele jaren mee!

Annette Ronner, tutor EH-Traject