“De tutorgroep voelde een beetje als een surrogaatfamilie.”
“De tutorgroep voelde een beetje als een surrogaatfamilie.”
Janieke woonde tot haar 18e in het buitenland en ze wist nog niet zeker wat ze wilde studeren. Daarom besloot ze eerst een jaartje voor haarzelf te nemen in de vorm van het EH-Basisjaar.
“Ik had wat tijd nodig om te acclimatiseren; om te wennen aan de Nederlandse cultuur. Daarnaast leek het me ook goed om een jaar aan mezelf en mijn geloof te werken en om een vriendenkring op te bouwen in Nederland.
Van tevoren had ik me niet heel erg voorbereid op waar ik eigenlijk voor koos toen ik de EH koos. Ik wist bijvoorbeeld wel dat ‘Persoonlijke ontwikkeling’ een onderdeel van het programma is, maar ik wist niet precies wat het inhoudt. Maar ik had gelezen dat je op de EH een sterke geloofsbasis kan ontwikkelen. Dat vond ik wel belangrijk. Omdat ik in een beschermde bubbel ben opgegroeid, wist ik niet goed hoe ik mijn geloof kon delen met niet-christenen. Iedereen die ik kende was christen en ik wist oprecht niet hoe je er mee om moest gaan als je niet-christelijke vrienden krijgt.
Ik ben wel blij dat ik eerst naar de EH ben gegaan voordat ik op de Universiteit ben begonnen. Nederland was een behoorlijke cultuurshock voor mij, maar die shock was nog erger geweest als ik meteen alleen omringt zou zijn geweest door seculiere mensen. Een ding waar ik bijvoorbeeld erg aan moest wennen in Nederland, was het taalgebruik. Het woord ‘shit’ is in Amerika een van de grofste woorden die je je kunt bedenken, maar in Nederland is het vrij normaal. Daarnaast was ik verbaasd over de manier waarop mensen over andere mensen praten en roddelen, dat gebeurt gelukkig niet op de EH, en dat er over seks gepraat wordt. Dat was ik allemaal absoluut niet gewend.
De tutorgroep heeft mij heel erg geholpen. Ik ben met veel mensen nog steeds goed bevriend na twee jaar. De groep voelde een beetje als een surrogaatfamilie. De manier van vriendschappen opbouwen zoals dat op de EH gedaan wordt, kom je eigenlijk niet tegen op andere plekken. De gesprekken die je met andere studenten voert, gaan zo diep dat je al heel snel sterke relaties met elkaar opbouwt. Je weet eigenlijk al snel alles van elkaar en toch voelt het heel veilig.
Door de lessen in studiekeuze op de EH, maar ook door het onderdeel ‘Persoonlijk ontwikkeling’, ben ik er achter gekomen dat ik graag bij de politie wil. Ik heb mezelf beter leren kennen en ik weet daardoor echt dat dit bij mij past en de mensen om mij heen op de EH beaamden dit ook.
Aan het begin van het jaar was ik best wel schuw en teruggetrokken, ik wist niet wat ik wilde en ik wist niet wat voor plek ik innam in Nederland. De EH heeft mij zekerder van mijn zaak gemaakt. Ik weet wat ik wil, ik heb meer zelfvertrouwen gekregen en ik heb geleerd hoe ik me kan redden in de Nederlandse cultuur. Ik heb gewoon mijn plekje gevonden. Mijn relatie met God is ook sterker geworden: ik heb meer leren vertrouwen en loslaten.
Op de EH heerst een sfeer van openheid en wijsheid, waar de mooiste vriendschappen gemaakt worden. Je krijgt iets mee in je rugzakje wat je kunt gebruiken voor de rest van je leven. Ik ken heel veel mensen die een beetje in de knoop zitten met zichzelf en ik denk dat de EH hen heel goed zou kunnen helpen. Het EH-Basisjaar geeft je écht een betere basis voor je leven. Ik raad de EH ook al heel vaak aan andere mensen aan. Ik heb bijvoorbeeld laatst in de trein een heel lang gesprek gevoerd over de EH met een meisje die nog niet echt wist wat ze wilde doen. Het was zelfs zo erg dat ze grappend vroeg of ik betaald werd door de EH. Zo enthousiast ben ik. Als ik scholieren één ding zou mogen zeggen, dan zou ik dit zeggen: doe de EH!”
