Stralen van hoop

Door: Els van Dijk, directeur EH

In de afgelopen 40-dagentijd kon de focus op het lijden van Christus zomaar verschuiven naar de gebrokenheid in deze wereld. Eigenlijk dachten we (stiekem) dat we alles wel zo’n beetje onder controle hadden. Er heerste misschien wel een doorgeslagen ‘hoerastemming’ om alles wat aan welvaart en wetenschappelijke vernieuwing gerealiseerd is. We dachten misschien wel dat geluk net zo maakbaar was als een kunsthart. De huidige omstandigheden laten echter het failliet van het maakbaarheidsideaal zien. Daarom weten we het nu even niet meer. Dus er wordt volop gespeculeerd. Net alleen over wat deze actuele ontwikkelingen gaan brengen, maar ook over wat de oorzaak ervan is. Sommigen weten daar ferme uitspraken over te doen. De één zegt zeker te weten dat alles een straf van God is en een ander zegt niet te kunnen geloven dat God op een knopje drukt om zoveel onheil te verspreiden.

Ik denk dat het anders moet. Beter geen lege discussie, maar een leeg graf. ‘Het is beter met vraagtekens te leven, dan met dubieuze antwoorden’, zei Lody van de Kamp. Geen tijd verspillen aan slimme haarkloverijen maar ons onderdompelen in de Schriften en ons eerbiedig buigen voor de levende God. Ons verlangen mag zijn zó diep en oprecht in Hem te geloven dat onze eerste reactie in elke crisis zal zijn te geloven in wat Hij zal doen en te vertrouwen op Zijn zegeningen.

De opstanding toont ons dat niets wat aan God toebehoort, verloren zal gaan. De liefde is uiteindelijk sterker dan de dood. Als je dat tot je door laat dringen, moet je ophouden met vragen naar waarom, wanneer, hoe… Het gaat om vertrouwen. Jezus leidt ons geloof door lijden, vervolging en pijn naar de volmaking van de vreugde. Pasen brengt ons de bevestiging dat onze Heer met ons meegaat en dat Hij óók nog onderweg de Schriften uitlegt. Stralen van hoop, die licht werpen op ons levenspad.